Шаби қадр, шаби муайяншавии тақдир, ғолибан шаби 27-уми моҳи Рамазон аст, имсол ба шаби 17 ба 18 апрел рост меояд, хабар медиҳад Шӯрои уламои Тоҷикистон.
"Шаби қадр" беҳтарин шаб барои ибодат буда, дар он дуову ибодат зуд иҷобат меёбад.
Худованд дар бораи "Шаби қадр" мефармояд:
«Мо ин (қуръон)-ро дар шаби қадр нозил фармудем ва ту чи донӣ, ки шаби қадр чист? Шаби қадр, бешак, аз ҳазор моҳ беҳтар аст. Фариштагон ва Рўҳ (ҷабраил) дар он шаб барои ҳар коре ба амри Парвардигорашон фуруд меоянд (ва) он (шаб) то дамидани субҳ салому осоиш аст».
Ин сураи қуръон бо номи «қадр» номгузорӣ ва барои баёни фазилатҳои шаби қадр нозил гардидааст, шабе, ки алтофи бепоёни Парвардигори олам бар бандагони рӯзадораш фуруд меоянд ва онҳоро дар зери пӯшиши лутфу навозишҳои худ қарор медиҳад.
Дар ин сура ба чаҳор хусусият ва фазилати шаби қадр ишора шудааст: 1. Нузули қуръони карим дар ҳамин шаб оғоз гардидааст, 2. Он шаб аз ҳазор моҳ беҳтар мебошад, 3. Фариштагон ва ҳазрати ҷабраил (ъ) дар он шаб барои анҷоми корҳои муайяне бо амри Парвардигор ба замин меоянд. 4. Он шаб то саҳар дар сар то сари олами офариниш садои салому дуруди офаридагони Худованд баланд мешавад ва дар он то субҳ нуру баракат ва амну осоиш ҳукмфармост. Шабест, ки дар он ҷашни ҳамагонӣ дар сар то сари олам баргузор мегардад.
Шаби қадр дар назди Худованд аз ҳазор моҳ беҳтар ва боарзиштар аст. Шабе аст, ки дар миёни осмону замин ва башарият бо олами улвӣ ва фариштагон робитаи бевоситае барқарор гардид ва дар он нузули қуръон бар дили поки охирин Паёмбари Худо ҳазрати Муҳаммад (с) оғоз гардид.
Дар китоби “Тарҷумону-л-қуръон”-и ҷурҷонӣ “шаби қадр шаби андоза кардани корҳо” гуфта шудааст.
Соҳиби “Кашшофу истилоҳоти-л-фунун” оварда: “Шаби қадр шабест бо иззату шараф, ки ҳар кас дар он тоат кунад, азизу мушарраф гардад”.
Шабе аст, ки ҷаҳони ҳастӣ бо шодмонии нотакроре онро пешвоз гирифт ва ҳодисаеро бо он азамат ва шукуҳ ҳаргиз надида буд.
Манбаъ: Маҷаллаи "Дин ва ҷомеа"
